تشخیص میکروسکوپی و تعیین هویت مولکولی انگل لیشمانیا با هدف قرار دادن ژن its-rdna در بیماران مشکوک به لیشمانیوز جلدی در استان فارس

مقدمه: استان فارس از مهمترین کانون های لیشمانیوز در ایران می باشد که هر دو نوع بیماری لیشمانیوز جلدی (شهری و روستایی) و احشایی به صورت اندمیک وجود دارد. جهت تشخیص آلودگی لیشمانیایی بیماران مشکوک جلدی شهرستان های شیراز، فیروزآباد، قیر و کارزین، فراشبند و لارستان و جهت تعیین گونه انگل، از روش های میکروسکوپی و مولکولی توأماً استفاده شد. روش بررسی: پس از تهیه گسترش از ضایعه فعال بیمار و رنگ آمیزی گیمسا، آماستیگوت های انگل با استفاده از میکروسکوپ نوری مشاهده و گسترش ها براساس فراوانی انگل درجه بندی شدند. dna انگل از گسترش، استخراج و pcr استاندارد با تکثیر قطعات ژنی its1-5.8s-its2 انجام شد. آمپلیکون ها توسط الکتروفورز در ژل آگارز 5/1% مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: از 34 بیمار مورد بررسی، 29 مورد (85%) در آزمایش میکروسکوپی و 32 مورد (94%) با آزمایش مولکولی مثبت بودند که 1 مورد (3%)، گونه لیشمانیا تروپیکا و بقیه لیشمانیا میجر تشخیص داده شدند. بیشترین تعداد ضایعه ناشی از لیشمانیا میجر، در قسمت پا و سپس در قسمت دست بیماران بوده در حالی که ضایعه ناشی از لیشمانیا تروپیکا، در قسمت پیشانی بوده است. نتیجه گیری: استخراج dna از گسترش های تهیه شده از زخم فعال بیماران جلدی (سنجش میکروسکوپی)، نیاز به حفظ و انتقال انگل به محیط کشت را مرتفع می سازد. ضمناً توالی تکثیر شده در این مطالعه، به دلیل دارابودن دگرگونی های درون ژنی و ایجاد قطعاتی با اندازه متفاوت، موجب ایجاد تمایز میان دو گونه لیشمانیا میجر و لیشمانیا تروپیکا می گردد. با انجام این مطالعه، وجود گونه های لیشمانیا میجر و لیشمانیا تروپیکا به عنوان عامل بیماری لیشمانیوز جلدی در مناطق مورد مطالعه استان فارس تأیید شد.